Koldo Saratxaga: “Orain inoiz baino gehiago, pertsonen talentuak bereizten ditu enpresak”
NER (Nuevo Estilo de Relaciones) edo Harremanen Estilo Berria antolakundeak kudeatzeko eredu bat da, dagoeneko 30 urteko ibilbidea duena. Denbora horretan, 2.000tik gora pertsonak eta 60 herrialdetako hogei bat enpresak bat egin dute NER metodoarekin. Eredu honek “bidezko giza garapen jasangarri baterantz” eraldatzen ditu antolakundeak eta eraginkortasun handiagoa lortzen du. Bere bultzatzaile Koldo Saratxagak enpresei laguntzen die aldaketa prozesu horretan K2K Emocionando lantaldearen bidez. Berarekin mintzatu gara jakiteko eraldaketa horrek nola lagundu diezaiekeen enpresei egun bizi dugun bezalako egoera batean.
Lehenik eta behin, nola definituko zenuke NER eredua hitz gutxitan?
Pertsonengan oinarritutako antolakundeak eraikitzeko modu bat da. Pertsonak dira teknologiak erabiltzen dituztenak, pertsonak dira prozesuak, finantzak, e.a. zuzentzen dituztenak; beraz, antolakundearen helburuak hortik abiatuta ezarri behar dira, energiak, interesak eta irrikak lortu nahi ditugun gauzetara bideratuz. Horixe aplikatzen dugu gure bizitzako beste alderdi batzuetan eta oso logikoa iruditzen zaigu, hau da, ilusionatzen gaituen hori lortzera bideratzen gara.
Enpresen kasuan, zer esan nahi du zehazki horrek?
Badaude baloreekin zerikusia duten irizpide batzuk, denak ez du balio. Lehenengoa da konfiantza, zeina oso urria baita enpresen munduan. Arlo askori buruzko prestakuntzak egiten dira, adibidez, teknologien ingurukoak. Baina harremanen arloan ez dugu aurrerapausorik eman aspaldian. Konfiantzari gehitu behar zaio gardentasuna, baina benetako gardentasuna, ez kontatu nahi dudana bakarrik kontatzea edo paper baten gainean ia inork ulertzen ez dituen zenbaki batzuk jartzea. Erabateko gardentasuna behar da, bestela ezin delako konfiantzarik izan. Gero badago baita ere pertsonen erantzukizuna, baina hori eskatzeko, askatasuna eman behar da lehenbizi. Antolakunde batean parte hartzen badut eta erabakiak elkarlanean hartzen badira, orduan erantzukizuna hartuko dut eta konprometitu egingo naiz.
Eta hori guztia nola lortzen da?
Beren burua kudeatzen duten lantaldeekin. Pertsonak izaki guztiz paregabe eta apartak gara, erakusten ez badugu ere. Baina denok ez gara berdinak, izan ere desberdinak gara, bestela robotak izango ginateke eta. Horregatik da hain garrantzitsua taldeko lana. Adibidez, hori oso argi ikusten dugu kirolean: talde osoak ez du gola sartzen, baina taldekide bakoitzak badu bere rola. Ondo prestatutako pertsonez inguratzen bazara eta lantaldeak antolatzen badituzu elkarren osagarri diren rolekin, lortuko duzu pertsonen konpromisoa.
Hau da, erabaki bateratuak hartu behar dira eta uzta banatu egin behar da. Hori funtsezkoa da. Hobe da lortutakoa banatzea, eta ez denak kontrolatzen ibiltzea hazia erein eta uzta bildu dezaten. Askoz eraginkorragoa eta errentagarriagoa da, antolakundeko pertsona guztiak ilusionatuta daudelako eta horrela emankorragoak direlako. Bestela, beti ibiliko zara sufritzen eta borrokan, eta ez duzu zorionik lortuko. Oso sinplea dirudi, baina ez da egiten ia inon.
Zergatik?
Eragozpen asko daudelako: boterea galtzeko beldurra, egoak… Horixe da kudeatzaile baten eta lider baten arteko aldea. Kudeatzaile batek helburu pertsonal bat dauka: nagusi izan nahi du. Liderrek, berriz, ez dute helburu pertsonalik: proiektuak dauzkate, erronka bateratuak, eta lana errazten dute. Helburuek kolektiboak izan behar dute; sekulako akatsa da batek agintzea eta gainerakoek obeditzea.
Pertsonak izan daitezke irudimentsuak, parte-hartzaileak, konponbide sortzaileak… Gakoa da gaitasun horiek taldetan biltzea eta bakoitza bere trebetasunak lantzeko tokian jartzea; hori da lider baten lana.
Baina hori aldatzeko, hezkuntza-eredua ere aldatu beharra dago. Oso ikuspegi lehiakorra dugu: nork aterako duen nota altuena, nor izango den lehena, edo azkarrena… 100 ikasleren artean, bat bakarrik izango da azkarrena, eta gainerako 99ak kanpoan geldituko dira. Zergatik aukeratzen dugu hezkuntza-eredu hori, zergatik izan behar du batek garailea eta besteek ez?
Egun bizi duguna bezalako une ziurgabe batean, nola lagundu diezaieke eredu honek enpresei?
Ziurgabetasuna hor zegoen lehendik ere; lehiakortasunak eta globalizazioak etengabeko ziurgabetasuna ekarri dute. Enpresen artean etengabeko errotazioa gertatzen da: orain gailurrean daudenak desagertu egiten dira gero. Oso eszenatoki konplexua da, lehia globala delako.
Energiak batzeko unea da. Gomendatzen diet enpresei plantea dezatela nola atera nahi duten, azter ditzatela alternatiba guztiak eta integratu ditzatela sortzen diren ideia berriak. Enpresak itxi, langileak kaleratu eta berriz zauriak irekitzen jarraitu beharrean, partekatu ditzagun konponbideak; ez da nahikoa esatea “jardueraren % 60 badaukat, langileen % 40 kaleratu beharko dut”, arazoak ez direlako horrekin bukatuko.
Antolakundeko pertsonekin hitz egin behar dugu gauzak nola egin nahi ditugun ikusteko, antolakuntzaz gain ikuspegi emozionalago bat ere kontuan hartuz, ahalegina eta konfiantza behar ditugulako. Ez dago beste irtenbiderik, bestela, etengabe beldurturik biziko gara, eta horrela ez da sortzen ideiarik, ez dago sormenik ez ilusiorik.
Lotutako albisteak
MEPRO Medical Reproductive Solutions, gizarte-helburu teknologia: ugalkortasun maskulinoa berritzen
Gure helburua osasun-profesionalei eta bikoteei antzutasunaren erronkei aurre egiteko tresna berritzaile, seguru eta eraginkorrak eskaintzea da
Aloka, profesionalen artean ikus-entzunezko materiala alokatzeko plataforma
Gipuzkoako startup-ak hainbat ekipo eskaintzen ditu, hala nola kamerak, grabagailuak, mikrofonoak, droneak. Mobile World Congress-eko 4YFN biltzarrean parte hartu zuen, SPRI Taldeak kudeatutako stand batekin, webgunea inbertsore eta bezero potentzialei aurkezteko.
Metagra, mende erdiko berrikuntza automobilgintzarako hotzeko estanpazioan
Bergarako enpresa pieza konplexuen fabrikazioan sendotu da, jasangarritasunaren eta berrikuntzaren alde eginez.
Jon Ander Egaña: “BASQUE FOOD CLUSTERrek elikadura euskal industriaren sektore estrategiko gisa kokatzea lortu du”
Elikatze-katearen euskal elkartea 150 enpresa eta erakunde baino gehiagoren lehiakortasuna hobetzeko lanean ari da, berrikuntzaren garapenarekin, lankidetza-proiektuekin eta teknologien integrazioarekin.
Siteco, 30 urte automatikoki ordaintzeko makinak ekoizten
Arabako enpresak administrazio publikoarekin eta ostalaritza sektorearekin egiten du lan, eta urteak daramatza nazioarteko merkatuan.
Mecanizados Patro enpresak “fidagarritasuna, segurtasuna eta eraginkortasuna” eskaintzen ditu trenbide-sektorean
Serie laburretarako eta luzeetarako pieza espezifikoak fabrikatzen ditu enpresa arabarrak, doitasun handiko lan-tresna eta makinekin.
Icónica, errotulua artelan bihurtzen denean
Arabako enpresa da kartelak fabrikatzen dituen Euskadiko azken enpresetako bat. Hain zuzen ere, bost hamarkada daramatza lanean eta teknika eta artisautza uztartzen ditu bere produkzioak
Lorra, lau hamarkada inguru Bizkaiko nekazaritzako elikagaien kooperatibismoaren funtsezko zutabe gisa
Gaur egun, erakundearen lehentasuna zahartutako sektore honetako erretiroak ordezkatzea da, belaunaldi-erreleboaren bidez.
Utilmaik tresna industrial aurreratuak diseinatzen ditu ekoizpen industriala optimizatzeko
Bizkaiko enpresak berrikuntza eta ezagutza teknikoa uztartzen ditu funtsezko sektoreetan mekanizazio-prozesuak hobetzeko, hala nola garraioan, makineria astunean eta aeronautikan.
AVVI laguntzaile birtualak etxebizitzen salmenta eraberritu du, etxeak eraiki aurretik bisitatzeko aukera ematen baitu
Trivima enpresa donostiarrak soluzio berritzaile bat garatu du, salmenta epeak murriztu eta transformazioa areagotzen duen esperientzia interaktiboa ahalbidetzen duena.